Sosyal medya hayatın üzel yanlarını çerçevelemekte uzmanlaşmamızı sağladı. Ancak sesimizi duyurmanın en kolay yolu gibi görünürken gerçekliğimizi paylaşma konusunda ne kadar etkili oluyor bilemiyorum.
Bugün benim için karanlıkça günlerden biri, eskilerden gelip beni kovalayan bir gölgeye, içimde iyileşmemiş yaralara, gözyaşlarına dair bir gün... Bir yanım kendimi ortaya koyma isteğinde, bir yanım koruma arzusunda...
Bu işe girerken içimden geçen en güçlü dürtü gerçekliğimi koruyabilmek, olduğum gibi görülmekti... Bazen korkutuyor bu beni, görülmek her zaman kabul görmekle eş değer değil... Özellikle de içinde para geçen bir ilişkide bu ne kadar sürdürülebilir bilemiyorum, ama zamanım, gücüm, imkanım yettiğince buna çabalamak niyetim. Bu halimle bir fayda sağlayabilir, bir üretim yapabilir miyim? Bir yandan kendimle yolculuğa çıkıp bir yandan başkalarına ışık tutabilecek miyim? Bu alanı hem kutsal hem açık tutabilir miyim? Kendi sınırlarımı görüp, vermeyi ve almayı dengeleyebilir miyim?
Benim gerçekliğimde, arayışımda bugün bunlar var... Nereye taşıyacak bu gerçeklik beni onu da zaman gösterecek...